تغغیرات در آینده اقتصاد

کورون ویروس به سرعت در سراسر جهان پخش می شود. دولت ها ، مشاغل و خانواده ها به شیوه های بی سابقه ای به این بیماری مبتلا می شوند و به طور گسترده و لزوماً اقتصاد را در این روند مختل می کنند. سیاستگذاران اکنون در حال اتخاذ گامهای بزرگ و سریع برای رفع مشکلات درمانی و رفع درد اقتصادی هستند. در اینجا هفت چیز وجود دارد که ما در مورد اقتصاد و سیاست اقتصادی می دانیم که باید طراحی مراحل سیاست های اضافی را راهنمایی کنند:

1) این مهمترین و مهمترین بحران مراقبت های بهداشتی است

علت اصلی کندی اقتصادی یک بیماری همه گیر جهانی است. شیوع و در نتیجه تأثیر اقتصادی ویروس بسیار غیرقابل پیش بینی است. اما تا حدودی این افراد را در همه کشورها ، ایالت ها و محلات تحت تأثیر قرار می دهد.

این بیماری همه گیر تقریباً به کلیه صنایع آسیب می رساند و چالش مراقبت های بهداشتی را به یک مسئله اقتصادی تبدیل می کند. مردم دیگر نمی توانند سفر کنند و بیرون بروند. زنجیره تامین کارخانه های تولید بیکار را مختل می کند. کارگران انبار در حال بیمار شدن هستند و به طور فزاینده نگران بیمار شدن هستند. کارکنان مراقبت های بهداشتی در خط مقدم ویروس می توانند آلوده شده و نیاز به خود قرنطینه داشته باشند.

بهداشت و ایمنی جمعیت همچنان بالاترین اولویت سیاستگذاری است. کنگره و دولت باید اطمینان حاصل کنند که تجهیزات تشخیصی ، محافظ و درمانی کافی در دسترس هستند. سیاست گذاران همچنین باید اطمینان حاصل کنند که کارگران مراقبت های بهداشتی از نظر اقتصادی آسیب پذیر و به ویژه دستیاران بهداشتی ، مجبور نیستند که در هنگام بیمار بودن و ماندن در خانه ، بین کار انتخاب کنند. آنها به مرخصی مرخصی و همچنین مرخصی پزشکی و خانوادگی نیاز دارند. این به معنای گسترش حمایت در حال حاضر تصویب شده است ، به طوری که افراد شاغل نیز مزایایی دریافت می کنند.

امروز در: بازنشستگی

2) تقاضای اقتصاد در درجه اول آسیب دیده است

بیشتر اختلالات اقتصادی بر تقاضا تأثیر می گذارد. مردم دیگر نمی توانند به سر کار بروند و غالباً شغل و درآمد خود را از دست می دهند زیرا مشاغل خود را متوقف می کنند. در میان عدم قطعیت روز افزون ، مشاغل در حال سرمایه گذاری هستند. صادرات ناگزیر خواهد شد زیرا سایر کشورها اقدامات مشابهی را برای کاهش ویروس انجام می دهند.

تبلیغ شده است

برخی از عوارض جانبی عرضه محدود وجود خواهد داشت. کسب و کار به دلیل نداشتن مشتری و پول نقد برای حفظ آنها برای مدت طولانی ادامه خواهد یافت. مشاغل کوچک و متوسط ​​بویژه در صنایع کم حاشیه مانند رستوران ها از جمله مشاغلی خواهند بود که به شدت تحت تأثیر اقتصادی قرار گرفته است.

هرگونه مداخله اقتصادی در درجه اول باید بر افزایش تقاضای اقتصاد متمرکز شود. این به معنای جایگزینی درآمد ، به ویژه در بین خانواده های کم درآمد و متوسط ​​است. آنها به احتمال زیاد در صنایع آسیب دیده کار می کنند و احتمالاً پس انداز کافی برای جبران آنها در طی هفته ها یا حتی ماه ها ضرر و زیان ندارند.

کنگره همچنین اگر این آثار را ویران کند صنایع استراتژیک را زیادتر کند یا اثرات جانبی تقاضا را بدتر کند ، به عنوان مثال ، غلظت هتل ها و رستوران ها در مناطق وابسته به گردشگری ، کنگره همچنین باید اقدامات لازم را برای حمایت از طرف عرضه در نظر بگیرد. اما هرگونه کمک مالی باید با رشته های محکم همراه باشد ، به طوری که این کمک ها به کارگران کمک می کند و نه در صدر.

3) عدم قطعیت در اقتصاد بسیار زیاد است.

مشاغل ، خانواده ها ، دولت ها و اقتصاددانان زیادی وجود دارند که در مورد پیامدهای اقتصادی از ویروس شیوع اطلاع ندارند. عمق ، طول و پراکندگی منطقه ای از نزول اقتصادی تا حد زیادی ناشناخته است. هنوز مشخص نیست که آیا اقدامات انجام شده برای گسترش ویروس مؤثر خواهد بود یا خیر.

این عدم قطعیت ، پیامدهای اقتصادی را تشدید می کند. مشاغل عقب می روند ، نه به این دلیل که مشتری ندارند ، بلکه به این دلیل که نمی دانند چقدر بدتر می شود. خانواده ها به دلیل نگرانی از افت شدید درآمدشان ، هزینه ها را تا حدودی کاهش می دهند. این واکنش ها در برابر خطرات ناشناخته ، رکود اقتصادی را تشدید می کند.

دولت فدرال می تواند این عدم قطعیت گسترده ، گسترده و رو به رشد را برطرف سازد. این توانایی را دارد که هر زمان که مشکلات به سرعت افزایش یابد ، مبالغ زیادی را صرف کند. در این مرحله ، کنگره و رئیس جمهور باید به وضوح آمادگی خود را برای انجام هرگونه اقدامات لازم برای متوقف کردن سقوط اقتصادی اعلام کنند ، فارغ از این که مشکلات در کجا رخ می دهند و چه مدت آنها دوام خواهد داشت.

4) ایالت ها و دولت های محلی به سرعت عواقب ناشی از بیماری همه گیر را احساس می کنند

دولت های ایالتی و محلی در خط مقدم بحران فعلی قرار دارند. بسیاری از افراد جامعه خود مجبورند به سرعت به خدمات عمومی اعتماد کنند. و در حال حاضر مشاغل محلی مانند رستوران ها ، هتل ها و سالن های رویداد تعطیل می شوند و باعث کاهش اشتغال ، شغل و درآمد مالیاتی می شوند. و بسیاری از این تأثیرات از ایالت به ایالت ، از شهر به شهر دیگر و حتی از همسایگی به محله متفاوت خواهد بود. سرانجام ، ایالت ها و محلات غالباً جایی را ندارند که متعهد به حمایت از مشاغل محلی و خانواده های خود در هر میزان معنی دار باشند. بحران کنونی دولت های ایالتی و محلی را در موضع غیرقابل انکاری قرار می دهد

منبع از تویتر کرستورف والی